- qılman
- ə. bax: qilman
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
qilman — ə. 1) uşaq, oğlan, gənc; 2) cənnətin cavan xidmətçiləri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qilman — is. <ər.> Dindarlara görə, cənnət xidmətçiləri, behişt xidmətçiləri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hurü qılman — ə. huri və qılman, cənnətin cavan xidmətçi qız(lar)ı və oğlan(lar)ı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
Илькин — Илькин, Гылман Гылман Илькин азерб. Qılman İsabala oğlu Musayev Имя при рождении: Гылман Исабала оглы Мусаев Дата рождения: 11 апреля 1914(1914 04 11) Место рождения … Википедия
Илькин, Гылман — Гылман Илькин азерб. Qılman İsabala oğlu Musayev Имя при рождении: Гылман Исабала оглы Мусаев Дата рождения: 11 апреля 1914(1914 04 11) … Википедия
badə — is. <fars.> şair. 1. Şərab, çaxır. Badə düşkünü. – Qəmzən görünməyib gözə, qanlar içər müdam; Zahid kimi ki, badəni eldən nihan içər. F.. Könül, meyxanə cənnət, badə kövsər, saqidir qılman; Gedib vaiz deyən nisyə sözə ümidvar olma. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fani — sif. <ər.> Həmişəlik olmayan, axırı puç, axırı olmayan; müvəqqəti, keçici, qalmayan. Dost tutma dünyanı, fanidir, fani; Aldanıb özünü xar eyləməynən. A. Ə.. Ey bizə fani cahanın dövlətindən dəm vuran; İstəyirsən, bizlərə cənnətdə qılman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
füqəra — <ər. «fəqir» söz. cəmi> klas. Yoxsullar, kasıblar; əhalinin yoxsul təbəqələri. Füqəranın qanını çox da sorurlar lotular; Şeyxlər xalqa satır huriyü qılman, mənə nə? M. Ə. S.. Ey füqəra, boş yerə ağlaşmayın; Hər kəsi görcək ona sallaşmayın.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gərək — 1. əd. Gərəkdir, lazımdır (cümlədə xəbər mənasında işlənir). Söz gərək ox keçməz qayadan keçə; Yoxdursa sözünün kəsəri, – yazma. . M. Araz. Gərək olmaq – lazım olmaq, işə yaramaq, kara gəlmək. Dost dosta nə gündə gərək olar? (Ata. sözü).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mu — is. <fars.> klas. Saç, tük, tel. Saçına uymuş xəyalım çünki ənbərbu kimi; Ol səbəbdən incəlib qəddim olubdur mu kimi. M. P. V.. Yüz huri qılman olaydı hazir; Mu qədri ülfət etməzdi xatir. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti